In zijn nota aan het eind van het jaar 2021 schreef Bill Gates dat er een groot probleem is ontstaan. Het vertrouwen in de overheid en het gezag van de regeringen is sterk ondergraven. Dat is dus niet alleen het geval in België, maar in tal van andere landen in de wereld. U mag er een vaccin op nemen dat de farmaceutische industrie met een vergelijkbaar probleem zit. De voorstanders van de maatregelen en de vaccins hebben twee grote nadelen. Zij denken dat ze de wereld kunnen controleren en maken. Ze hebben zich laten bijstaan door silowetenschappers die niet in staat zijn om buiten hun gezichtsveld de risico’s in te schatten. Dat geldt niet alleen voor de collaterale risico’s van de gemaakte beleidskeuzes. Zij zijn evengoed blind geweest voor de zeer zware negatieve gevolgen voor al wie dit beleid heeft uitgedragen. De vaccinindustrie, en bij uitbreiding de hele farma, dreigt het uiteindelijke slachtoffer te worden van het pushbeleid. Een paar weken terug verklaarde de CEO van Pfizer geen voorstander te zijn van te veel boosters omdat daardoor de natuurlijke immuniteit kan worden aangetast. Het is een puntje van de ijsberg van onrust dat aan de oppervlakte komt. De druk op de bevolking met covid safe tickets en andere pasjes, dreiging met verplichte vaccinatie, is zo ver doorgeslagen dat steeds grotere delen van de bevolking gaan twijfelen aan de vaccins. Trouwens ook aan de covidpolitiek in zijn geheel. De maatschappelijk zeer diep snijdende maatregelen werden vanuit de ivoren torens van de epidemiologen nooit als dusdanig ingeschat. Hun modellen bevatten immers geen aannames die de veelheid aan maatschappelijke gevolgen inschatten. Het zijn vereenvoudigde modellen die grotendeels blind zijn voor de realiteit. Vandaar ook hun totaal gebrek aan aandacht voor de collaterale schade. Collaterale schade die ook de farma gaat treffen. Een team van verschillende vooraanstaande voorstanders van de maatregelen en de vaccins trekt nu aan de alarmbel. In een recente paper beschrijven zij hoe de huidige maatregelen rond vaccins en uitsluiting van mensen in de richting van autoritaire regimes gaat. Precies waar de “wappies” voor gewaarschuwd hebben. Deze paper komt er niet zomaar. De farma-industrie kan het zich niet permitteren geassocieerd te worden met autoritaire regimes. Mensen overtuigen van de kwaliteit, de betrouwbaarheid, het helend karakter van medicatie, gaat niet samen met apartheid voor wie de vaccins niet neemt. Er ontstaat wantrouwen in de vaccins die zich uitbreidt tot andere medicijnen. Een traditionele geneeskunde die moet worden opgedrongen door de mensen te “kloten” (emmerder), zoals de Franse president dat zei, is niet bepaald overtuigend. Mensen die vaccins nemen om te gaan skiën zullen uiteindelijk ook moeilijker vrijwillig naar andere medicatie grijpen. De vaccinatie industrie dreigt in het kamp van de autoritaire leiders terecht te komen. Dat is een kamp waar bedrijven niet graag in zitten. In datzelfde licht zou de krampachtige poging van de EU om toch maar het covidpasje te behouden, wel eens de doodsklokken van de Unie kunnen inleiden. Zowat heel Europa weet intussen dat het pasje alles behalve safe is, en wetenschappelijk totale onzin. Zo'n pasje doordrukken tot in 2023 is een bijzonder slecht en gevaarlijk idee. Waar het beslissingstraject van de EU een ver-van-mijn-bed-show is voor de mensen op vandaag, zal het dat niet zijn als in de komende maanden het pasje verplicht blijft om te reizen. In de meeste Europese landen zal in de komende maanden het CST worden afgeschaft. De vaccinatieplicht gaat er in de meeste landen ook niet komen. Meer nog, in de komende maanden gaan meer en meer mensen zich afvragen waartegen die Wuhan-vaccins eigenlijk nog ingezet worden. Bij gebrek aan gevaarlijke variant. Het pasje behouden als aanloop naar een digitale ID waarin veel meer dan de strikt noodzakelijke gegevens worden opgeslagen, is er niet meer bij. Ursula mag dat op haar buik schrijven, en haar nieuwe tattoo laten zien aan haar vrienden Klaus en Bill. De reputatie van het pasje is zwaar besmet. Geen vaccin gaat haar helpen om dat te herstellen. Het is geen rode, maar een zwarte loper naar een digital ID. Als Ursula het ooit aandurft daar een social credit systeem aan vast te knopen, is het hek van de dam. Alle regeringsleiders in Europa hebben al dure eden gezworen dat het covid save ticket absoluut geen voorloper is van Chinese toestanden. Ze hebben zwaar bakzeil moeten halen met toe te geven dat er eigenlijk geen wetenschappelijke grondslag is voor het ticket. Ook de perceptie over het nut van de vaccins daalt. Zo zou het wel eens kunnen dat in de komende maanden het Europese pasje er is terwijl er geen of nauwelijks vaccins worden gespoten. Op vraag van zelfs de industrie die als de dood gaat zijn om haar markten te zien instorten. Hoe dat pasje dan het bewijs moet zijn voor vaccinatie, daar lijkt Ursula niet bij stil te staan. Waar de mensen nu nog schaapachtig kijken naar het beslissingsproces over het pasje, dreigt de EU te verdrinken in de consequenties van wat nu daarover wordt beslist. Overheden en hele sectoren die zich in de voet schieten met het covidbeleid, het hoeft niet te verwonderen. Wie in een complexe wereld kiest voor eenvoudige oplossingen, vergroot zijn kans op falen met een onbekend grote factor. De disruptie die het beleid heeft veroorzaakt is zo verregaand dat de overheden en de industrie zich zwaar in de voeten hebben geschoten. Niet in het minst omdat de kortzichtige maatregelen die werden genomen, totaal verkeerd hebben uitgepakt bij gebrek aan een brede, holistische kijk op de samenleving.
Als ze niet heel dringend het geweer van schouder veranderen, dreigen overheden en industrie te struikelen over de stompjes die aan de onderkant van hun benen nog overblijven. We citeren uit het artikel in de link: " Ongevaccineerde of gedeeltelijk gevaccineerde personen hebben vaak vragen die gebaseerd zijn op een of andere vorm van bewijs (bv. eerdere COVID-19-besmetting, gegevens over leeftijdsgebonden risico, historische/huidige vertrouwensproblemen met de volksgezondheid en regeringen, met inbegrip van structureel racisme), persoonlijke ervaringen (bv. directe of indirecte ervaring met bijwerkingen van geneesmiddelen of iatrogene verwondingen, niet-gerelateerd trauma, problemen met de toegang tot zorg om bijwerkingen aan te pakken, enz, ) en bezorgdheid over het democratisch proces (bv. de overtuiging dat regeringen hun macht hebben misbruikt door een voortdurende noodtoestand uit te roepen, processen van openbare raadpleging te negeren en bij hun besluitvorming te veel te vertrouwen op door farmaceutische bedrijven geproduceerde gegevens) die hen ervan kunnen weerhouden of vertragen om voor vaccinatie te kiezen. De huidige opruiende retoriek druist in tegen de maatschappelijke consensus van vóór de pandemie dat gezondheidsgedrag (met inbegrip van gedragingen die verband houden met bekende risicofactoren voor ernstige COVID-19, zoals roken en zwaarlijvigheid) geen invloed mag hebben op de manier waarop medische, culturele of juridische instellingen een persoon die zorg zoekt, behandelen. Sommige regeringen leggen nu aan niet-gevaccineerden boetes of premies op voor ziektekostenverzekeringen, terwijl medisch personeel en ziekenhuisbeheerders overwegen vaccinatiestatus als criterium voor een triage-protocol te gebruiken. De American Medical Association heeft een verklaring uitgegeven waarin de weigering om ongevaccineerde patiënten te behandelen wordt veroordeeld, maar dit heeft niet verhinderd dat mensen die ervoor hebben gekozen zich niet te laten vaccineren aan de schandpaal worden genageld en tot zondebok worden gemaakt. COVID-19 vaccinbeleid betekent een brede inmenging in de rechten van niet-gevaccineerde mensen. Hoewel sommige regeringen recentelijk mandaten en paspoorten hebben aangenomen via het democratische proces (bijv. Zwitserland, Oostenrijk, Frankrijk), zijn veel van de huidige beleidsmaatregelen verordeningen of decreten, tot stand gekomen onder noodtoestanden die het normale democratische bestuur hebben opgeschort. Veel van het huidige beleid is geïmplementeerd op een manier die ad hoc juridische beslissingen en onregelmatige en te tolerante regels voor de particuliere sector mogelijk maakt, met beperkte verantwoordingsplicht of rechtsmiddelen om schendingen van rechten aan te pakken. Vaccinpaspoorten dreigen discriminatie op basis van de waargenomen gezondheidsstatus in de wet vast te leggen, waardoor veel rechten van gezonde personen worden ondermijnd: niet-gevaccineerde maar eerder geïnfecteerde personen lopen over het algemeen immers aanzienlijk minder risico op infectie (en ernstige gevolgen) dan dubbel gevaccineerde maar infectie-naïeve personen. Een wekelijkse negatieve PCR-test wordt vaak gezien als een compromis ten aanzien van de ongevaccineerden in plaats van een volledige vaccinatiestatus, maar dit brengt voor de ongevaccineerden extra lasten mee (ook financiële). Door de werkgever opgelegde mandaten die mensen verplichten zich te laten vaccineren na een eerdere besmetting, vooral wanneer werknemers op afstand kunnen werken, lijken niet te voldoen aan de basiselementen van een Bona Fide Occupational Requirement (BFOR), die algemeen erkend wordt in de wetgeving inzake arbeidsdiscriminatie: het is een onevenredige oplegging van een gezondheidsinterventie zonder rechtvaardiging in verband met de werkplek. Veel landen hebben ook de mogelijkheid om religieuze, medische of filosofische vrijstellingen te vragen, die openstaan voor onduidelijke besluitvorming en politieke inmenging, aangescherpt. Het meest in het oog springende geval tot nu toe is misschien wel de deportatie van de toptennisser Novak Djokovic tijdens de Australian Open 2022, ondanks het feit dat hij een medische vrijstelling voor het toernooi had gekregen. De expliciete karakterisering van de heer Djokovic als een bedreiging voor de Australische "burgerlijke orde en volksgezondheid" onderstreept de bezorgdheid over vaccinatiemandaten en paspoorten als instrument voor autoritair gedrag.
___
Van: Michael Verstraeten
___Bijlage:
