Ik lees geregeld dat om uit de huidige vastgereden overheidsbemoeienissen te raken, we moeten "verbinden". Laat ons daar eens strategisch op korte en lange termijn over nadenken. Met een duidelijk geformuleerd doel voor ogen.
Verbinden met andere critici in de coronaperiode, verbinden met het Vlaams Belang en met de N-VA. Merkwaardig: niemand spreekt erover om te verbinden met de PVDA. Hoewel die partij ook in de oppositie zit. En al zeker niet met de meerderheidspartijen van Vivaldi. Er moet dus selectief verbonden worden.
Wat is het doel van die verbinding? Dat lijkt duidelijk te zijn: de huidige regeringen en overheden nationaal en internationaal omverwerpen. De gedachte is dat versnippering dat niet kan teweegbrengen. Dat één grote oppositiepartij meer aantrekkingskracht zou hebben dan een paar kleinere groepen. Maar is dat wel zo?
Om over de kiesdrempel te komen, ongetwijfeld. Eéns boven die kiesdrempel ligt het anders. Dat is het gewoon een kwestie om ervoor te zorgen dat het huidige beleid geen meerderheid heeft. Of dat nu met kleine groepen is of met één grote groep, dat doet er niet toe. Als de nieuwe oppositie op zijn strepen staat en radicale verandering eist, dan kan zelf een kleine groep op het beleid wegen als de oude partijen andere partijen uitsluiten. Bijvoorbeeld. Wie 10 % haalt bij de verkiezingen kan op die manier het beleid bepalen omdat die 10 % nodig is om een meerderheid te vormen.
Kartelgroepen hebben de kwalijke neiging om uiteen te vallen of ruzie te maken. Duidelijke standpunten zijn geregeld moeilijk in te nemen omdat niet alle partners inhoudelijk op één lijn zijn. Dan kan je roepen dat er moet worden verbonden, maar dat brengt geen zoden aan de dijk als de visies verschillen. Mensen en kiezers haken dan af, met als gevolg dat het kartel het eigenlijk nog moeilijker krijgt. De CD&V en de N-VA hadden apart samen meer stemmen dan in hun kartel.
Dat is dan de pure electorale rekensom. Maar naar verkiezingen gaan, en het beleid willen veranderen, dat moet inhoudelijk. Het is geen oplossing het huidige regime in de minderheid te stellen, en dan geen werkbare oplossing te hebben. Aan politiek doen we om een andere wereld te creëren. Niet om alleen maar te worden verkozen. Dat is het finale doel. Dus: verbinden om te verbinden met om het even wie om het even wat denkt, dat is voor het bereiken van het doel gewoon nefast.
Want wat gaan we doen? Samenwerken met mensen die vinden dat we een dictator nodig hebben? Samenwerken met mensen die vinden dat we naar een anarchie moeten gaan? Samenwerken met mensen die vinden dat in het parlement alleen de Kerk en miljonairs een plaats hebben omdat die "voldoende vrij" zijn? Samenwerken met racisten of communisten die de vrijheid die wij willen, gaan afbouwen?
Laat ons met de 2 voeten op de grond blijven en het doel voor ogen houden. Dat doel is een radicaal ander beleid dat de mens terug centraal stelt. Een beleid zonder een overheid die zich moeit tot op ons toilet en onder onze dampkap. Zonder CST-achtige controles. Verbinden kan met wie daaraan wil meewerken. De verbinding zal noodzakelijk moeten gaan over de inhoud. Verbinden om te verbinden is geen goede optie. Dan dreigt het beleid gewoon niet te veranderen en krijgen we oude wijn in nieuwe zakken.
Onze voornaamste kritiek tijdens corona was dat we niet willen afglijden naar een neo-communistische staat die zich met alles bemoeit. Naar een totalitair regime. We vinden dat op dat vlak ze al veel te ver zijn gegaan. Met partijen die als oplossing voor de huidige problemen juist meer overheid, meer overheidsinterventie, meer bemoeienissen willen, daar kan je niet mee samenwerken in een regering. Dan beduvel je de mensen en zijn de problemen nog groter dan ze nu al zijn.
Als we in een regering zitten, dan is het om de mensen te helpen. Dan is het om een degelijke oplossing te vinden om uit deze diepe overheidscrisis te geraken. We kunnen samenwerken met iedereen die dat ook wil.
Het is aan de andere partijen om hun programma's bij te stellen. De radicale verandering die we voorstellen is hard nodig. Dat is wat zij ook moeten inzien. Ze moeten hun dirigistische, communistische posities verlaten en samen met ons een andere richting kiezen. Doen ze dat niet, dan zullen we hen vanuit de oppositie constant in hun bloot lijf zetten tot ze niet anders meer durven.
Het is belangrijk dat u weet waar u voor kiest. Welke verbindingen u maakt. Wat het doel is van die verbinding en hoe u denkt daar te zullen geraken. Het volstaat niet om allemaal samen alleen maar te "verbinden". Politiek is geen café of een supportersploeg. Dat moet ook ergens naartoe gaan. Naar een oplossing voor het probleem. Niet naar nog meer problemen.
Wij hebben Vrijheid opgericht om die oplossing te bieden. Niet om het probleem nog wat erger te maken. We hebben zeer hard nagedacht en gewerkt aan een sterk inhoudelijk programma dat al een jaar staat als een huis.
Al wie dus staat te roepen dat ik geen kritiek mag uiten op het Vlaams Belang of op andere critici van het beleid: denk eens diep na waar U naartoe wil. Hoe u wil dat het verandert. En kijk dan na wie inhoudelijk een oplossing heeft. Een echte oplossing. Geen populistisch gezwets en kontengedraai om stemmetjes te ronselen. U heeft de keuze.
Wees dus blij dat er ook kritische geluiden zijn. Ook ten aanzien van wie het huidige beleid niet genegen is.
We gaan niet veel kansen hebben om iets te veranderen. Op dit ogenblik is er een "burning platform". Het is het goede moment. Laat ons dat niet verkwanselen met oplossingen die er geen zijn.
Ik heb geen zin om als resultaat van onze beweging te zien dat België splitst en we in Vlaanderen een quasi-communistische staat installeren. Dan zijn we allemaal veel verder van huis. Dan gaan we nog harder klagen. Ik wil goede, doordachte oplossingen. Geen gezever.
Een voorbeeld. Als we de energiebedrijven nationaliseren, dan gaat dat aan de hoge gasprijzen geen sikkepit veranderen. We maken in België gewoon geen gas. En als de energiebedrijven genationaliseerd zijn en onder Vlaamse controle, dan gaan we de kerncentrales niet behouden. Het was immers de overheid die ze wou sluiten. Niet de privé. Dat zijn gewoon domme voorstellen. Wat willen de mensen nu? Dat wij achter domme voorstellen gaan staan om toch maar te "verbinden"?
En wat als die domme voorstellen dan mislopen, gewoon omdat we hebben willen "verbinden"? Juist. Dan zal u naar ons wijzen. En terecht.
De voorbije dagen heb ik op sociale media duidelijke lijnen aangegeven van wat we wel kunnen doen om uit de energie-impasse te geraken. In de eerste plaats de elektriciteitsprijs loskoppelen van de gasprijs. De EU tatert daar al een jaar over maar het gebeurt niet. In de tweede plaats stoppen met elektriciteit te maken van gas, en alle energiebronnen daarvoor aan te boren. Inclusief kernenergie. De mensen niet pesten met energiebesparingen tijdens de transitie naar nieuwe energie, maar de mensen steunen en verleiden met aantrekkelijke alternatieven. Dat is de weg.
Blind verbinden om te verbinden is niet wat we moeten doen. Als we iets willen veranderen gaan we inhoudelijk ook sterk uit de hoek moeten komen. Anders heeft het geen zin.
Michael Verstraeten,
voorzitter partij Vrijheid
